“ สิ่งที่ฉันต้องการมากที่สุด” Unai Emery กล่าว“ คือการซ่อนและหายตัวไปเป็นเวลาสามวันเพราะไม่มีใครเห็นฉันพวกเขาจะลืมฉัน” วันที่ 23 เมษายน 2554 และเอเมอรีพูดในทันที ในสิ่งที่เขาอธิบายว่าเป็นคืนที่“ น่าอับอาย” ที่สุดในอาชีพการบริหารของเขา

ช่วงเวลาก่อนหน้านี้เขายืนอยู่บน Touchline ที่ Mestalla ดูดซับเสียงเชียร์ของผู้สนับสนุน Valencia ในขณะที่ทีมของพวกเขารู้สึกอับอายโดย Real Madrid ของ Jose Mourinho บาเลนเซียลดลง 5-0 หลังจาก 53 นาทีจากนั้น 6-1 ลดลงหลังจากหนึ่งชั่วโมง มันจบ 6-3

โดยมีเป้าหมายวาเลนเซียสายที่ไม่ทำอะไรเลยเพื่อปิดปากแฟนบอลในบ้านหรือลดความโกรธที่พุ่งเข้าหา Emery ในวันที่ยากลำบากเหล่านั้นที่บาเลนเซียภายใต้การจับตามองของผู้สนับสนุนที่สำคัญที่สุดในยุโรป Emery มักพบปลอบใจในรสนิยมของบ้าน

เขาซื้อร้านอาหารในใจกลางเมืองขับรถเพียงห้านาทีจาก Mestalla และที่นั่นเขาจะไปที่ร้านขายยา Izarra, เหล้าและอาหารเย็นบาสก์แบบดั้งเดิม แปดปีกับสี่สโมสรต่อมาปฏิกิริยาของสัญชาตญาณของ Emery ต่อช่วงเวลาที่ยากลำบากยังคงเหมือนเดิม

หลังจากความพ่ายแพ้ล่าสุดของเลสเตอร์ซิตี้อาร์เซน่อลเขากลับไปสเปนเพื่อใช้เวลากับแม่ของเขา เขาเคยไปที่นั่นในเดือนกันยายนเช่นกันเนื่องจากการพักระหว่างประเทศทำให้เขามีโอกาสที่จะปลดตัวเองออกจากแรงกดดันที่กำลังสร้างในลอนดอนตอนเหนือ ไม่นานมานี้มีภาพถ่ายปรากฏบนโซเชียลมีเดียของ Emery นั่งคนเดียวที่มุมผับ

 

อ่านต่อได้ที่   https://www.rutopgear.com

เครดิตโดย     ufabet123